Kościół p.w. Świętego Krzyża

Poświęcony i erygowany w 1412 roku, zlokalizowany poza murami miasta, na Przedmieściu Głogowskim. Na początku drewniany, splądrowany i spalony w 1655 roku w czasie najazdu szwedzkiego. Odbudowany w latach sześćdziesiątych XVII w. W wizytacji biskupiej Gnińskiego 1672-1683 napisano: "Kościół ten rozrzucony został aż do samych fundamentów podczas wojny szwedzkiej, lecz z dobroczynnych składek ludzi pobożnych, a nade wszystko z wsparcia szanowanego magistratu kościańskiego jako kolatora, powstał znowu z popiołów swoich". Przy kościele znajdował się szpital dla trędowatych. W II Rzeczypospolitej świątynia pełniła przez pewien czas funkcję kaplicy dla młodzieży gimnazjalnej. W latach okupacji hitlerowskiej zamknięty i splądrowany, w roku 1940 przeznaczony na magazyn wojskowy. W 1941roku na podstawie decyzji niemieckiego starosty Helmuta Liese - kościół rozebrano do fundamentów, a cegłę z rozbiórki przeznaczono na budowę mieszkań. Opinii międzynarodowej usiłowano wmówić, że kościół ten padł ofiarą bomb.